CORONA-BLOG 26: VERBORGEN VERLEDEN: FAMILIE VAN HORIK.
Eén van mijn favoriete Tv-programma’s is “Verborgen verleden” waarin bekende en mij onbekende landgenoten op zoek gaan naar hun voorouders. Geschiedenis (en dan vooral de lokale geschiedenis) is altijd mijn favoriete schoolvak geweest. Om te krijgen maar vooral ook om te geven. Een voordeel als je heel veel vrije tijd hebt is dat je op internet en in boeken zelf ook op zoek kan gaan naar je voorgeschiedenis. Dit keer probeer ik mijn voorouders met de achternaam van Horik in de mannelijke tijdslijn te plaatsen. Mijn achternaam die dus met een lange “oo” uitgesproken dient te worden. Het waarom dat er vaak een “dubbele r” gebruikt wordt bij het uitspreken van mijn achternaam komt verderop in deze bijdrage aan bod.
Ik ben de oudste zoon van Martien van Horik en Mien Sonnemans uit een gezin van acht kinderen en opgegroeid in de Schutterstraat en de Lijestraat in Lierop. Mijn vader (1930) was incasseerder-meteropnemer bij de WOB (Waterleidingmaatschappij Oost Brabant). Hij was één van de vijftien kinderen uit het gezin van Marinus van Horik en Bet Schrijnewerkers. De enige keer dat ik de achternaam van mijn oma nog eens ben tegengekomen was tijdens een bezoek aan een juwelierszaak in het Braziliaanse Ouro Prêto waar de verkoopster een naamkaartje met deze naam droeg. Mijn grootvader Marinus (1893) woonde met zijn gezin in een boerderij op de “Crestert”(Kerkenhuis), de Oeijenbraak en de Schutterstraat in Lierop. Mijn opa was één van de twee zoons van Dries van Horik (1852) die getrouwd was met Hanna van Eijk. Mijn overgrootvader werkte als dienstknecht en later als zelfstandig landbouwer op Oostappen in Ommel, de Kulert in Zeilberg en op de Achterbroek in Lierop (het huidige Kerkenhuis). Dries was één van de drie kinderen van Jan van Horick (1807) die het levenslicht zag op het Kerkeind in Deurne en later trouwde met Maria van der Zanden.
Als we dan verder terug gaan in de tijd komen we uit bij de in 1766 geboren Johannes van Horrick die trouwde met Wilhelmina van Weert en vanuit zijn geboorteplaats Someren naar Deurne was verhuisd. Hier zie je dat mijn achternaam met twee “rr-en” geschreven is en later dus foutief (met één r) in de archieven van de burgerlijke stand is terecht gekomen. Mijn voorouders waren allemaal in de landbouw werkzaam, wat toen gebruikelijk was in onze Peelregio. In de zeventiende en achttiende eeuw komt de naam van Horrick veelvuldig voor in mijn huidige woonplaats Someren. In de gemeentearchieven vind je de oudste vermelding uit 1678: het geboortejaar van Johannes van Horrick.
Toen ik in 1975 stage liep als Kempel-student op de Paulusschool bij Jan Swinkels werkte ik aan een project over de heemgeschiedenis van “Zummere”. Gemeentearchivaris Dré Remery vertelde toen dat mijn achternaam wellicht een verbastering is geworden van Horckmans die in de zeventiende eeuw in de namenlijsten van het gemeentelijke archief te vinden is. Of zou mijn achternaam toch haar oorsprong vinden in het gehucht “Horik” in Ospel? Tot zover mijn “verborgen verleden.” Jammer genoeg kan ik niet méér geschikte foto’s plaatsen omdat we na zes (!) weken nog steeds niet in het appartement van onze overleden moeder kunnen waar de fotoboeken liggen…
