CORONA-BLOG 68: EEN BRIL OP DE NEUS KRIJGEN…

Het jaar 2020 is voor mij ook op ander gebied dan Corona een gedenkwaardig jaar. Met een wel heel speciaal jubileum. Het is namelijk 59 jaar geleden dat ik als kleuter voor het eerst een brilletje op mijn neus geduwd kreeg. Ik ben sindsdien altijd brildrager gebleven, al zijn de monturen in de loop der jaren natuurlijk wel veranderd. In de fotocollage kan ik dat mooi laten zien. De laatste twee foto’s onderaan rechts zijn overigens met dezelfde bril in verschillende kleuren. Toen ik namelijk vijf jaar geleden bij de opticien een nieuwe designbril kocht( met carbonpootjes!) ging ik er niet van uit dat het montuur van kleur zou veranderen: van zwart naar bruin en tenslotte naar oranje. Ik heb daar niet zoveel aandacht aan besteed omdat ik regelmatig de vraag kreeg of ik een nieuwe bril had. Niet dus! Toen ik merkte dat het lezen van de krant moeizamer verliep ben ik eind vorige maand naar dezelfde opticien gegaan voor een oogmeting en een nieuwe bril. Ook zij konden de wonderbaarlijke kleurverandering niet verklaren. Ik ben redelijk hardleers op brilgebied want mijn nieuwe (zwarte) brilmontuur is gemaakt van steen en hout. Mochten jullie opmerken dat mijn bril een bruin montuur heeft gekregen graag even aan mij doorgeven… Mijn ultieme “brillendroom” is om mijn eerste brilletje nog eens in een volwassenuitvoering te kunnen aanschaffen. Mijn stukjes op Facebook hebben vooral een link met mijn wielerpassie. Dus om dan toch in wielersferen te blijven… Zonder bril is mijn wielersportverslaggeving echt verleden tijd!